بلاگ

چقدر غیرتش را دوست دارم! چشم کوچکی می گویم و چادرم را جلوتر می کشم و آن قدر هول می شوم که جلوی در ورودی سکندری می خورم. بدون این که سر برگردانم تا بفهمم کسی متوجه هول بودنم شده یا نه، سریع خودم را …

ناهید خانم همانجوری که سرش را به افسوس تکان می دهد برمی گردد و از دور مرا می بیند. به سمتم می آید و می گوید: _وا سایه جان تو دیگه چرا رنگ به روت نیست؟ چیزی می خواستی خب صدام می کردی، ببینم نکنه …

چند دقیقه ای هست که توی سالن پذیرایی تنها و کنار آفاق خانمی که صدای خروپفش به گوش می رسد، نشسته ام. ناهید خانم همراه یکی از زن های همسایه پایین رفته و دقیقا نمی دانم که قرار است چه کار کنند؟ به قاب عکس …

چند فرش ماشینی لاکی رنگِ پر نقش و نگار، که نورِ کم جانِ افتاده از پنجره را تا پهلو، در بغل کشیدند، کنار هم و چفت چفت پهن کرده اند توی سالن. به گمانم خانه را بازسازی کرده اند، این را از دم دست نبودن …

ماشین را توی کوچه پارک می کند و توضیح می دهد که به خاطر مراسم و رفت و آمدها چند شبی باید همینجا بگذارندش و جایش تغییر کند. توی دلم فکر می کنم که اگر او از حال و احوالِ الان من خبر داشت، اصلا …

چادر مشکی مدل عربی که دیروز با نفیسه خریده ام را بر می دارم و با عشق دست می کشم روی پارچه ی مشکیِ لطیفش. هنوز همراهم نشده کلی حس خوب و انرژی مثبت نصیبم‌ کرده. به دلم افتاده بود بخرمش و چقدر بابتش عجله …